گفتگو با معلم روشندل نجف آبادی؛
روشندلی که به دیگران بینایی می بخشد
در خانواده بزرگ فرهنگیان چیزی غیر از تلاش و کوشش برای سربلندی کشور و پرورش آیندگان این مرز و بوم اتفاق نمی افتد که بی شک در این بین معلمانی هستند که متفاوت از دیگران کار می کنند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان آموزش و پرورش استثنایی، یدالله قربعلیزاده معلم روشندلی است که از سال ۱۳۶۲ وارد آموزش و پرورش شده و به عنوان معلم حق التدریس فعالیت خود را آغاز کرد. وی پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد به عنوان دبیر آموزش و پرورش استثنایی و دبیر ادبیات فارسی در مدارس نجف آباد فعالیت خود را آغاز کرده است و هم اکنون در مدارس استثنایی و عادی نجفآباد به تدریس مشغول است.
در یازدهمین روز از دیماه ۱۴۰۰ یدالله قربعلیزاده در گفتگو با خبرنگار روابط عمومی در خصوص شرایط کاری خود و تدریس در آموزش و پرورش اظهار داشت: مشکلی در تدریس مدارس عادی ندارم و بهترین اوقات کاری من در همین مدارس است چرا که ارتباط وسیعی با بچهها دارم و تعدادی از آنها هم اکنون همکار خودم هستند که همواره در صحبتها خاطرات کلاسهای مختلف را بیان می کنیم.
وی افزود: هیچ گاه سعی نکردم رابطه معلم و دانشآموز را در حدی قرار دهم که دانشآموزان به خود اجازه دهند از نقیصه معلم سوء استفاده کنند، برای اینکه بتوانم به دانشآموزان بهتر آموزش دهم از ماشین تایپ بینایی برای نوشتن مطالب درسی استفاده میکردم تا دانشآموزان تفاوتی بین تدریس یک فرد بینا و یک فرد نابینا را احساس نکنند.
این معلم روشن دل خاطرنشان کرد: کار عمده من در مدارس استثنایی تعلیم به دانشآموزان نابینا است و در آموزشگاه راهنمایی ابابصیر نجف آباد نیز ادبیات فارسی تدریس میکنم. البته من از دوره آمادگی تا پیش دانشگاهی را در آموزش و پرورش تدریس کردهام.
قربعلیزاده تاکید کرد: نابینایی شناخت ما را از جامعه کم میکند و احساس تعمق را برای انسان ایجاد می کند که البته به لطف خداوند وقتی انسان از یک حس بی بهره است معمولاً حواس دیگر تقویت میشوند و من هم به جای چشم، گوش و حافظه خوبی دارم. به دلیل اینکه در دوران کودکی نابینا شدم دوره رنگی بینایی را دیدم و از رنگها تصور دارم و در اشعار هم از رنگها استفاده میکنم. ضمن اینکه ندیدن برای من مانع حرکت نشده و فعالیتهای روزانه و اجتماعی را به راحتی انجام میدهم.
وی که با وجود نابینایی و با تدریس دلسوزانه به دانشآموزان بینایی علمی میبخشد با اشاره به تالیفات خود تصریح کرد: حجم خط بریل نسبت به کتاب های معمولی بسیار زیاد است که به همین دلیل خط ویژهای در انگلیسی برای نابینا ها ابداع شده که کوتاه نویسی انگلیسی نام دارد؛ یعنی به جای اینکه یک کلمه را به طور کامل بنویسند، بخشی از آن را با یک سری قراردادها مشخص شده مینویسند که حجم کتاب را حدود ۶۰ درصد کاهش می دهد.
این معلم ادبیات اضافه کرد: دانشآموزان از پایه نهم و پس از اینکه حروف انگلیسی را آموختند مجبور هستند با این خط آشنا شوند و من هم علائم کوتاه نویسی انگلیسی را به صورت یک جزوه خودآموز در آوردم تا بچههای نابینا را در آموختن بیش از ۲۰۰ علامت یاری کند. این خودآموز تجربه چند سال تدریس من است که ویژگی هایی دارد که یکی از آنها این است که اطلاعات انگلیسی که دانشآموزان باید آن را فرا بگیرند در حد دوره متوسطه اول است و دانش آموز احتیاج ندارد سواد زیادی داشته باشد تا از آن استفاده کنند.
قربعلیزاده گفت: در این جزوه تمرینات زیادی قرار داده شده تا دانشآموزان را در مسیر یادگیری کمک کند، همچنین این کتاب دارای نسخه بینایی است تا همکاران بینا نیز بتوانند از آن استفاده کنند.
وی افزود: به جز این جزوه، کتاب زندگینامه و کارنامه فرهنگی اجتماعی یدالله قربعلی که در دفتر فرهنگ معلولین تالیف شده و خسی در بزم یار که خاطرات حج تمتع من است از دیگر کتب تالیف شده من است.
وی در پایان با این شعر مصاحبه را پایان داد:
در بهار دل من زندگی گلبرگ است
نغمه جنبش و شور، آسمانی رنگ است...
نظر دهید