از تیزهوشان تا سکوی قهرمانی المپیاد رباتیک؛ گفتوگو با مهتا نوروززاده، دختر تلفیقی موفق کشور
از تیزهوشان تا سکوی قهرمانی المپیاد رباتیک؛ گفتوگو با مهتا نوروززاده، دختر تلفیقی موفق کشور
درخشش یک ستاره از تبریز، نه فقط در آسمان رباتیک، بلکه در دلهای تمام کسانی که به توانمندی دانشآموزان با نیازهای ویژه ایمان دارند. مهتا نوروززاده، دانشآموز تلفیقی از ناحیه ۳ تبریز، با کسب مقام اول کشوری در المپیاد رباتیک، به الگویی برای تمام نوجوانان ایران زمین تبدیل شده است.
در گفتوگویی صمیمانه با این نخبه جوان، از مسیر سخت و شیرین موفقیت برایمان گفت:
چطور شد که به دنیای رباتیک علاقهمند شدی؟
از بچگی عاشق ساختن و کشف کردن بودم. وقتی کلاس پنجم بودم، معلم علوممان یک جلسه درباره رباتها برگزار کرد. همانجا جرقهاش در ذهنم زده شد. کمکم با حمایت خانواده و مربیانم وارد کلاسهای آموزشی رباتیک شدم و فهمیدم چقدر این دنیا به من انگیزه و انرژی میدهد.
مسیرت تا این موفقیت چطور بود؟
راستش اصلاً آسان نبود. چون من دانشآموز تلفیقی هستم، با چالشهایی روبهرو میشدم که بچههای دیگر نداشتند. اما همیشه روی تواناییهام تمرکز کردم، نه محدودیتها. با پشتکار زیاد، ساعتها تمرین و مطالعه کردم و هیچوقت متوقف نشدم.
چه چیزی باعث شد نفر اول مسابقات شوی؟
سه عنصر اصلی: خلاقیت، تمرین بیوقفه و تمرکز دقیق. من تمام مراحل پروژه—از طراحی و برنامهنویسی گرفته تا ساخت و آزمون—را بهتنهایی انجام دادم. بارها مدلهای مختلف را امتحان کردم و با استفاده از بازخورد مربیان، هر بار ربات را بهبود بخشیدم. همین نوآوری و تسلط منجر شد تا داوران به طرحم امتیاز عالی دهند.
چه پیامی برای دیگر دانشآموزان، بهویژه تلفیقیها، داری؟
میخواهم به همه بگویم باور داشته باشید که میتوانید. اگر علاقه دارید، با تمام وجود دنبال کنید. اگر سختی هست، میتوانید از آن عبور کنید. مهم است تنها نباشید—از خانواده، معلمها و دوستان کمک بگیرید و قدمبهقدم پیش بروید. توانمندی شما بیش از حد تصورتان است.
حرف پایانی؟
خیلی خوشحالم که توانستم نماینده خوبی برای دانشآموزان نیاز ویژه باشم. این موفقیت را تقدیم میکنم به همه کسانی که به من ایمان داشتند؛ بهویژه مربیان رباتیکم و خانوادهام. با ارادهای استوار و نگاهی روشن به آینده، نشان دادم مرزهای موفقیت را میتوان درنوردید—حتی وقتی تنها قدم در این مسیر میگذاریم.
مهتا نوروززاده با ذهنی خلاق و روحیهای خستگیناپذیر ثابت کرد که هیچ محدودیتی برای نامآوری وجود ندارد. از قبولی در مدارس تیزهوشان تا قهرمانی المپیاد کشوری، او با تلاش و امید، مسیر خود را ساخت و الهامبخش همه شد.
