به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، این بار به گفتگو با مدیری پرداختیم که با اقدامات خود توانسته روح تازه ای به مدرسه خود ببخشد مریم درخشنده با بیست سال سابقه‌ فارغ‌التحصیل رشته کودکان استثنایی از دانشگاه تربیت معلم که در ابتدا چندین سال به تدریس در کلاس های چندپایه برای دانش آموزان اوتیسم، کم بینا، کم توان، چند معلولیتی پرداخته و سپس سمت سرپرست آموزشی رو تجربه کرده و بعد از آن به عنوان معاون اجرایی و معاون آموزشی به خدمت پرداخته   و در حال حاضر به مدت دوسال است که مدیر مدرسه ابتدایی استثنایی بهشت ساوه شده و برای۱۴۰ دانش آموز بهشت را به زمین آورده.

در ادامه مشروح این گفتگو رو مشاهده می کنید.

علت اینکه کار در حوزه آموزش و پرورش استثنایی رو انتخاب کردید چی بود؟

از آن جایی که پدر و مادرم فرهنگی بودند علاقه به تدریس از کودکی در من ایجاد شد  و در زمان کنکور هم دانشگاه تربیت معلم در رشته آموزش و پرورش استثنایی پذیرش داشت که باعث شد من وارد این حوزه بشم.

ایده خودتون رو که در جشنواره‌ الف تا مطرح کردید رو به طور خلاصه بیان کنید

تغییر دیدگاه جامعه  نسبت به مدارس استثنایی و پرورش انسان کامل نه‌تنها ایده من بلکه آرمان و آرزو من نیز هست، اینکه جامعه دیگر به مدرسه و دانش آموزان استثنایی دیدگاه ترحم آمیز نداشته باشد و برای تحقق این هدف در گام اول در دانش آموزان استقلال را ایجاد کردیم و در گام دوم در دانش آموزان اعتماد به نفس و عزت نفس ایجاد کردیم.

 چه عاملی باعث شد این ایده به ذهن شما برسد؟

موضوع پایان نامه من در خصوص امید بخشی و تاب آوری والدین کودکان کم توان جسمی و حرکتی بود و همچنین من احساس همدلی زیادی با والدین کودکان استثنایی داشتم و خودم را جای آنها می گذاشتم تمایل داشتم برای بهبود سلامت روحی و روانی آنها گامی هر چند کوچک بردارم.

در راه عملی کردن ایده خودتون با چه سختی هایی مواجه بودید؟

در ابتدا خانواده ها مقاومت شدیدی داشتند و تمایل نداشتند فرزند خودشون را در  مدرسه تنها بگذارند و جلب اعتماد آنها زمان بر بود. و کادر مدرسه هم از نظر فکری با من همسو نبودند که همراه شدن آنها هم فرایند طولانی بود  و دانش آموزان هم به دلیل محدودیت هایی که  داشتند وقت و انرژی زیادی می‌طلبید که برای آنها صرف شود.

 واکنش اطرافیان شما به این ایده چی بود؟

نزدیکانم به من ایمان داشتند که راه تحقق این هدف می توانم موفق باشم اما دیگران بازخورد خوبی نداشتند و همراهی خوبی نداشتند اما محدودیت ها صرفا ذهنی هستند و برای کسی که هدف داشته باشد مانعی وجود ندارد.

 چه عاملی انگیزشی باعث می‌شد شما در راه تحقق این هدف دلسرد نشید؟

شادی و رضایت خانواده ها و دانش آموزان اصلی ترین عامل انگیزشی برای من بود که بتوانم سختی های مختلفی رو پشت سر بگذارم.

در اجرای این ایده چه کسانی به شما کمک کردند؟

همسرم که کاردرمان مدرسه هستند اگر همراهی و کمک های او نبود در اجرای این ایده به مشکل بر میخوردم و معاونان مدرسه هم کمک شایانی به من کردند.

در آینده چه برنامه ای برای بهبود و تغییر این ایده دارید؟

قصد دارم در آینده در زمینه اشتغال و ازدواج دانش آموزان استثنایی به طور جدی فعالیت کنم.

اجرای این ایده چه نتایجی رو داشته؟

مطرح شدن مدرسه استثنایی بهشت ساوه در میان چهارده مدرسه برتر کشور که این موضوع برای سایر مدارس انگیزه بخش شد و همچنین حضور دانش آموزان استثنایی در اجتماع و تعامل آنها با جامعه همچنین افزایش انگیزه کادر مدرسه برای کار با دانش آموزان و توجه جامعه به مدارس استثنایی بخشی از نتایج اجرای این ایده بود.