دکتر سید جواد حسینی در این نشست با تشریح ده مولفه  اخلاق سازمانی در یک سازمان توسعه یافته و تجدید حیات شونده اظهار داشت: امروزه به مفهوم توسعه از منظر اجتماعی نگاه می شود و ممکن است جامعه رشد و پیشرفت داشته باشد اما این جامعه‌ توسعه نداشته باشد.

وی  افزود: توسعه مفهومی فراتر است از رشد است، توسعه ارتقای ابعاد کمی و کیفی جامعه است و ارتقای کیفی جامعه همان توسعه اجتماعی است.

وی تصریح کرد: جامعه و سازمانی که توسعه اجتماعی را لحاظ نکند آن جامعه و  سازمان دیگر  توسعه یافته و پیش رونده نیست.

وی با بیان اینکه توسعه یافتگی اجتماعی سازمان را می توان اخلاق اداری در آن سازمان تعبیر کرد اظهار داشت:  سازمانی تجدید حیات شونده و خدمت رسان  عام گرا است بجای خاص گرایی، تفکیک کارکردی نقش دارد در مقابل تداخل کاردکردی نقش و جهت گیری اکتسابی بجای جهت گیری انتصابی دارد.

وی افزود: هر انسانی  داری یک تقش در جامعه دارد و  اگر خدمات سازمان بر نقش انسان ها متمرکز شود آنگاه آن سازمان نگاه عام گرایانه خواهد داشت.

 وی گفت: نگاه به مراجعین سازمان به عنوان ارباب رجوع نگاهی سازمانی و عام گرایانه است . نبود این نگاه در سازمان و نگاه خاص گرایی سازمان موجب  تفاوت گذاشتن بین مراجعین سازمان  شده و  این نگاه موجب می شود مراجعین برای پیشبرد کار خود دنبال ارتباطات فردی باشند.

معاون وزیر با بیان ویژگی تفکیک کارکردی نقش در مقابل تداخل کارکردی نقش اظهار داشت: انسان ها در زندگی نقش های مختلفی از جمله همسری، کارمندی و شهروندی دارند و در جوامع امروزی با تعدد نقش ها مواجه هستیم.

وی افزود: نگاه سازمان به مراجعین اگر بر اساس نقش های آنها باشد نه نگاه به عنوان ارباب رجوع آنگاه تداخل کارکردی نقش بوجود می آید و این سازمان نمی تواند خدمات شایسته و یکسان به همه مراجعین ارائه نماید.

معاون وزیر با تشریح جهت گیری اکتسابی بجای جهت گیری انتصابی در سازمان ها اظهار داشت: تکیه  بر نقش های انتصابی افراد در واگذاری پست ها  در سازمان ها آسیب زا است و باید بر نقش اکتسابی افراد تکیه کنیم که در واقع همان شایسته سالاری است و در واگذاری مسئولیت ها باید فارغ از جنس، نژاد وملیت عمل کرد.

حسینی در ادامه با بیان بقیه ویژگی های توسعه یافتگی اجتماعی یا اخلاق اداری اظهار داشت: نگاه دارایی محور در مقابل نگاه نقص محور به افراد، تعامل در مقابل تعارض، تعلق  سازمانی در مقابل تملک سازمانی، هدف گرایی بجای مناسک گرایی، ضربه گیری سازمانی در مقابل چالش سازمانی، اتصال و اتحاد در مقابل تکثر و تعدد و سرمایه اجتماعی در مقابل بی اعتمادی سازمانی از دیگر ویژگی های توسعه یافتگی اجتماعی می باشد.