به گزارش روابط عمومی آموزش وپرورش استثنایی کردستان؛ خلیل رنجبر رییس آموزش وپرورش استثنایی استان با تأکید بر اهمیت فرهنگ سازی در برخورد مناسب با افراد دارای آسیب بینایی گفت : 112 دانش آموز دارای آسیب بینایی خفیف تا عمیق در مدارس ومراکز با نیازهای ویژه یا تحت آموزش تلفیقی فراگیر در مدارس عادی از خدمات آموزشی ،پرورشی ،حمایتی وتوانبخشی آموزش وپرورش با نیازهای ویژه استان در سال تحصیلی جاری بهره مند شده اند .

رنجبر تصریح کرد: دانش آموزان دارای آسیب بینایی در 9 شهرستان، ناحیه و منطقه سنندج، مریوان، دهگلان، قروه،کامیاران، بیجار ،سقز، سروآباد و موچش در دوره های تحصیلی پیش دبستانی ،ابتدایی ،متوسطه پیش حرفه ای دوره اول وحرفه ای دوره دوم تحت پوشش آموزش وپرورش با نیازهای ویژه استان می باشند .

رییس آموزش وپرورش استثنایی استان با تأکید برتوانمندی دانش آموزان دارای آسیب بینایی به عنوان توانمندترین گروه معلولان افزود: آن چه انسان را به اوج موفقیت می رساند، گوهر اراده، خواستن و تلاش است ومعلولیت های ظاهری و بدنی، مانع جدّی ای برای رشد و ترقی به شمار نمی آید و نمی تواند انسان را از پیشرفت بازدارد. 

وی با بیان اینکه نابینایان در بسیاری از قابلیت‌ها و ویژگی‌ها از بقیه افراد جامعه تواتمندتر هستند و باید شرایط، زمینه و امکانات مناسبی در اختیار آنان قرار گیرد، افزود :مهم ترین مسئله و مشکل افراد نابینا چگونگی سازگاری آنان است، کسانی که نابینا به دنیا آمده اند یا در دوره ای از زندگی  بینایی خود را از دست داده اند باید این واقعیت را بپذیرند و سعی در انطباق و سازگاری با محیط و اجتماع نمایند.

رنجبر با بیان اینکه دانش آموزان نابینا و کم بینا از لحاظ آموزشی و اجتماعی با چالش های بزرگی رو به رو هستند و تلاش آن ها برای گذراندن دوره های آموزشی در کلاس های فراگیر، بیشتر وقت ها به اندازه ای زیاد است که نمی توانند زمانی را به برای یادگیری و رشد رفتارهای اجتماعی خود اختصاص دهند افزود: حتی اگر این دانش آموزان در مدارس ویژه آموزش ببینند، والدین و معلمان باید برای اجتماعی شدن و حضورشان در محیط هایی که بیشتر افراد آن بینا هستند، کمک کنند.

رنجبر گفت: آموزش وپرورش با نیازهای ویژه تلاش می کند که دانش‌آموزان نابینا و کم بینا همراه با سایر دانش‌آموزان در نظام آموزشی عادی مشغول به تحصیل شوند چرا که این افراد به لحاظ بهره هوشی مشکلی ندارند و جزو موفق­ ترین گروههای دانش آموزی می باشند.

وی در ادامه خاطر نشان کرد: یکی از شاخص های بهداشت روانی میزان رضایت از زندگی است که برکیفیت زندگی افراد تأثیر می گذارد و از آنجا که دانش آموزان با نیازهای ویژه ویژگی­ ها و تواناییهای متفاوتی با دانش آموزان عادی دارند ممکن است رضایت از زندگی آنها تحت تأثیر نوع و میزان ناتوانی آنها قرار گیرد.

رنجبر گفت: محرومیت همراه با معلولیت ،بحران استقلال، ارتباطات اجتماعی، سلامت جسمانی- روانی از مهم ترین چالش های است که فرد دارای آسیب بینایی در جامعه با آن روبه می باشد، از این رو با درک صحیح از آن ها و خواسته های منطقی شان می توان زندگی مستقلی را برای آنها فراهم آورد .