به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان آموزش و پرورش استثنایی به نقل از  روابط عمومی اداره آموزش و پرورش استثنایی استان لرستان، منصوره نعمتی از جمله این معلمان است که بعد از چندین سال کار در مدارس عادی، روزی در کنار یک دانش آموز کم توان ذهنی در منطقه سپید دشت  قرار گرفت و جرقه عشق و ایثار در قلبش زده شد و تصمیم گرفت بقیه دوران خدمت خود را در کنار کودکان استثنایی باشد.

با اینکه خود بیماری شدید دیابت دارد و گاهی تا مرز نا بینایی پیش می رود ولی حتی یک روز از رسالتی که برای خود تعریف کرده دست برنداشته و به عشق این دانش آموزان راهی مدرسه می شود‌.

این معلم ایثارگر و مهربان بخاطر بیماری خود می‌تواند پیش از موعد بازنشسته شود ولی به سبب رسالت و عشقی که به آموزش کودکان استثنایی دارد سختی کار با دانش آموزان کم توان ذهنی را به راحتی و آسایش بازنشستگی ترجیح داده است.

منصوره نعمتی  آرامش وجودی خود را در بودن در کنار این دانش آموزان می داند و  با تمام وجود عشق را در عمل معنا بخشیده و همچون مادری دلسوز در خدمت کودکان استثنایی این منطقه است.

در  ایام بحرانی که ویروس منحوس کرونا همه را خانه نشین و خسته کرده و آموزش های مجازی فراگیر شده، خانم نعمتی بخاطر به خاطر آموزش جامع وک املتر دانش آموزان به تعدای از آنها که از نظر آموزشی ضعیف هستند ، هر روز روانه مدرسه می شود تا این فرشتگان از درس و آموزش جا نمانند.

وی که مدت زمان بسیار کوتاهی به آموزش و پرورش استثنایی لرستان پیوسته،  آرزو می‌کند که ای کاش  زمان به عقب برمی گشت و می توانست از ابتدای خدمت در کنار کودکان استثنایی باشد.

خانم نعمتی کار با کودکان استثنایی را سراسر خاطره شیرین و پر از تجربه می داند و دوست دارد تا آخر عمر در کنار بهترین های جامعه باشد.

براستی خدمت به دانش آموزان استثنایی سعادت می خواهد و این توفیق نصیب هر کسی نمی شود زیرا برای ورود به این حوزه  علاوه بر تخصص باید عشق، صبر، مهربانی را در وجود خود تقویت کنی و به قول  "جبران خلیل جبران"  کار با عشق آنست که هر چیز را با نفس خویش جان دهی و بدانی که تمام پاکان و قدّیسان عالم در کار تو می نگرند.