مشکلات يادگيری در نوآموزان دیرآموز قابل درمان است وآنان می توانندپس از آموزش های ویژه ومستمردرمدارس عادی تحصیل کنند.

خلیل رنجبررئیس اداره آموزش وپرورش استثنایی استان در مراسم افتتاحیه طرح آزمایشی مداخله بهنگام آموزشی و توانبخشی نوآموزان پیش دبستانی دیرآموزاستان کردستان از اجرای طرح مداخله های بهنگام نوآموزان دیرآموز توسط اداره آموزش و پرورش استثنایی کردستان خبرداد.

رئیس اداره آموزش و پرورش استثنایی استان کردستان گفت: نوآموزان دیرآموز نیازمند آموزش های متناسب با توان وویژگی های خود در نظام آموزشی هستند، دراین آموزش ها ویژگی های نوآموزان دیرآموز و عملکرد کودکان با نیازهای ویژه در 5 حیطه مهارت های حرکتی، زبانی، شناختی، تحصیلی و اجتماعی و راه های مداخله آموزشی مناسب هر سطح و نحوه تعامل و مشارکت خانواده ها در این فرآیند مورد بررسی قرار می گیرد.          

وی افزود: درطرح سنجش سلامت نوآموزان پیش دبستان سال گذشته استان نزدیک به 7000 نوآموزمورد سنجش قرار گرفتند که تعداد301 نفراز این نوآموزان دیرآموزتشخیص داده شدند.                           

رنجبر با بیان اینکه دانش آموزان دیرآموز، افرادی هستند که درحد فاصل بین افراد کم توان ذهنی و افراد با عملکرد هوشی طبیعی قرارمی گیرند و از لحاظ یادگیری و توانایی هایی که همسالان آنها در شرایط یکسان دارند درسطح پایین تری قراردارند، افزود: این افراد کم توان ذهنی نیستند، اما دارای محدودیت در یادگیری می باشند و روش های معمولی تدریس پاسخگوی نیازهای کودکان دیرآموز برای رسیدن به پیشرفت وموفقیت نیست، لذا آموزش این کودکان نیازمند همکاری مستمر والدین و معلمان می باشد.

 وی تصریح کرد: آموزش به کودکان ديرآموز مانند آموزش به کودکانی است که در رشد هوشی تأخیردارند وکودکان ديرآموز می توانند تحت تمهیدات وشرایطی که معلم فراهم می کند ازجمله ایجاد انگیزش ،استفاده از وسایل دیداری وشنیداری در کلاس بهتریاد بگیرند. کودکان ديرآموزدرآموزش به وقت ، تشويق و انگيزش بيشتر نياز دارند و معلمی در آموزش به این دانش آموزان موفق تر است که نقاط ضعف آنها را بيابد و به آنها در بروز استعداها وزندگي کردن با ضعف ها و ناتوانايي هايشان کمک کندومحیطی صمیمی وانعطاف پذیر برای آنان فراهم آورد.

رنجبر در پایان عنوان کرد: از آنجا که این دانش آموزان دارای تفاوت های مختلف جسمی ، ذهنی و رفتاری با همکلاسی های خود می باشند در رقابت با آنان ناتوان و سرخورده شده و غالباًترک تحصیل می کنند که این امر لزوم برنامه ریزی  صحیح برای آنان را ضروری می سازد لذاتوجه به آموزش مداخله ای وبهنگام این کودکان می تواند محیط بهتروشرایط مناسب تری را فراهم آورد تا آنها سریعتروبهتر پیشرفت کرده واز تحصیل بازنمانند،واین مسئله راهی مناسب برای انسداد مبادی بی سوادی نیز می باشد.